Miasto Poznań leży w zachodniej części kraju - w województwie wielkopolskim nad rzeką Wartą. Powierzchnia Poznania wynosi 261,85 km². Poznań to miasto na prawach powiatu podzielone na 5 dzielnic - Stare Miasto, Nowe Miasto, Jeżyce, Grunwald, Wilda.

Poznań stanowi ważny ośrodek przemysłu, handlu, kultury, szkolnictwa wyższego i nauki. Należy również do wiodących miast w Polsce pod względem ekonomicznym. Według prowadzonego corocznego rankingu miast Polski pod względem atrakcyjności inwestycyjnej, Poznań jest niezmiennie kwalifikowany w ścisłej czołówce wśród miast wojewódzkich. Obecnie jest jednym z czterech miast wojewódzkich charakteryzujących się najwyższą atrakcyjnością inwestycyjną i najniższym stopniem ryzyka inwestycyjnego. Ten wysoki poziom aktywności gospodarczej Poznania musi rzutować na emisje gazów cieplarnianych.

Liczba ludności w Poznaniu stopniowo spada od roku 1990, co przedstawia tablica 4. W roku 2010 Poznań liczył o blisko 40 tys. mniej mieszkańców niż 20 lat wcześniej (blisko 7% spadek liczby mieszkańców). Liczba osób czasowo przebywających na terenie miasta nie jest dokładnie kontrolowana. Ocenia się, że zmniejszenie liczby mieszkańców zameldowanych w mieście na stałe rekompensowane jest w znacznej mierze wzrostem mieszkańców przebywających w mieście okresowo (studenci, pracownicy okresowo zatrudnieni, etc.)

Ostrów Tumski Poznań

Początki państwa polskiego to Ostrów Tumski w Poznaniu. Ostrów w języku staropolskim oznacza wyspę a tum – katedrę. To na tej wyspie rozpoczęły się historyczne dzieje Poznania i Polski. Już za czasów Mieszka I istniał tutaj potężny 4. członowy gród obronny będący jednocześnie siedzibą pierwszych władców Polski i pierwszego biskupa w Polsce – Jordana. Zdaniem większości historyków Ostrów Tumski to miejsce chrztu Polski. Dzisiejszy Ostrów Tumski w Poznaniu to miejsce, od którego niemalże wszyscy turyści rozpoczynają zwiedzanie miasta Poznania.

Stary Rynek Poznań

Stary Rynek jest jednym z najciekawszych i najczęściej odwiedzanych miejsc w Poznaniu. W połowie XIII wieku książę Przemysł I rozpoczął budowę nowego Poznania. Ten wyznaczony - 20. hektarowy teren miasta nie uległ powiększeniu aż do 1800 roku. W centrum miasta mieścił się rynek, który stanowił 10% jego powierzchni miasta. Dzisiejszy Stary Rynek i jego okolica są typowym przykładem średniowiecznego polskiego miasta. Rynek, z jego - ratuszem, pręgierzem, pałacami, kamieniczkami, studzienkami, Wagą Miejską ściągają rzesze turystów. Główną atrakcją Starego Rynku są Koziołki, które ukazują się tylko 1 raz dziennie o godz. 12.00.

Ratusz Poznań

Ratusz powstał w średniowieczu - od razu jako budowla murowana. Po pożarze, na początku XVI wieku, zarządzono jego odbudowę. Wykorzystano projekt włoskiego architekta – Jana Baptisty di Quadro. Odnowiony i przebudowany ratusz jest uważany za najpiękniejszą budowlę renesansową XVI wieku w Europie – na północ od Alp. Do 1939 roku ratusz był siedzibą władz miasta - burmistrza, rajców miejskich, wójta i jego ławy sędziowskiej. Obecnie, od 1954 roku, w Ratuszu jest ulokowane Muzeum Historii Miasta Poznania. Atrakcją turystyczną miasta są Koziołki z ratuszowej wieży, które ukazują się, nad zegarem z 1782 roku, tylko 1 raz dziennie o godz. 12.00 – trykając się dwunastokrotnie. Jednocześnie, z balkonu wieży zegarowej rozbrzmiewa, wykonany przez trębacza, na 4 strony świata, hejnał.

O powstaniu Poznania

Było to bardzo, bardzo dawno temu. W miejscu, gdzie Cybina wpada do Warty, spotkali się po dłuższej rozłące trzej bracia: Lech, Czech i Rus - legendarni przodkowie trzech słowiańskich narodów: Polaków, Czechów i Rosjan. mimo że czas zmienił im oblicza, poznali się od razu. Prawie równocześnie zawołali radośnie: ,,Poznaję! Poznaję..." Uściskali się serdecznie, a na pamiątkę wydarzenia postanowili wybudować nad Wartą - w miejscu spotkania - gród, który nazwali Poznaniem.

O poznańskich koziołkach

Kiedy zegarmistrz Bartłomiej z Gubina wykonał zamówiony przez radę miejską zegar ratuszowy, postanowił zaprezentować go rajcom. A że przybyć miał sam jaśnie oświecony wojewoda poznański, w ratuszu przygotowywano wystawną ucztę. Wszystko było już gotowe na przyjęcie gości, gdy jeden z kuchcików spalił w ogniu smakowicie przyrządzony udziec sarni. Chcąc naprawić swoje niedbalstwo, ukradł dwa pasące się na łące koziołki, by upiec je na rożnie. Przyprowadził je do kuchni, lecz te uciekły na ratuszową wieżę. Jakież było zdziwienie wojewody i innych gości, kiedy na gzymsie nad nowym zegarem zobaczyli dwa wesoło trykające się koziołki! Rozweselony wojewoda wybaczył kuchcikowi niecny postępek, a mistrzowi Bartłomiejowi polecił dobudować do zegara mechanizm z koziołkami.

O mieczu św. Piotra

Według legendy, rzymski miecz przechowywany w Muzeum Archidiecezjalnym na Ostrowie Tumskim jest tym mieczem, którym św. Piotr obciął ucho Malachiaszowi w Ogrodzie Oliwnym. Miecz ten - jak pisze Jan Długosz - ofiarował biskupowi poznańskiemu Jordanowi papież Stefan VII (według dzisiejszej chronologii był to zapewne Jan XIII), by podkreślić znaczenie pierwszego biskupstwa utworzonego na ziemiach polskich. Warto wspomnieć, że ów legendarny miecz znalazł się w XV w. (obok kluczy) na tarczy herbowej poznańskiego Chwaliszewa.